Amalia Heredia Livermore (3 marca 1830 - 16 października 1902) był najmłodszym z dziesięciorga dzieci w rodzinie, która oprócz katolickiego wychowania przekazała mu zamiłowanie do sztuk pięknych.
W wieku dwudziestu lat poślubiła Jorge Loringa Oyarzábala, wpływowego inżyniera, biznesmena i polityka, późniejszego markiza, z którym miała dziewięcioro dzieci. Po ślubie przekształciła swoją rezydencję w Maladze w ogród botaniczny, podobny do tych, które widziała podczas swoich podróży po Europie. Jest to ogród botaniczny La Concepción, który do dziś można zwiedzać w Maladze. Zainteresowana również kolekcjonerstwem, wraz z mężem nabyła tablice Lex Flavia Malacitana, dzieło składające się z dwóch miedzianych płyt z I wieku naszej ery, które zawiera część artykułów legislacyjnych rzymskiej Malagi. Ten nabytek był zalążkiem tak zwanego Muzeum Loringian, które Amalia i Jorge zbudowali w swojej rezydencji, zbierając eksponaty archeologiczne z wielu różnych miejsc.
Sfinansowała również Hospital de San Julián, szpital cywilny w Maladze oraz Colegio de La Asunción, które sprowadziło do Malagi zakonnice z francuskiego zgromadzenia założonego przez świętą Marię Eugenię de Jesús. Pierwszymi uczennicami szkoły były córki Amalii, choć szkoła przyjmowała również dziewczęta, które w przeciwnym razie nie byłyby w stanie uzyskać wykształcenia.
Jako kobieta, która przyjmowała w swoim domu takie osobistości jak król Alfons XII i cesarzowa Sissi, mówi się, że kiedy odwiedzała Alhambrę w Granadzie ze swoim mężem, wybuchł pożar. Bez wahania zaczęła nosić wiadra z wodą, aby go ugasić, pracując jak każdy inny robotnik bez obawy, że jej suknia zostanie zniszczona.
Ponadto, gdy para przeniosła się do Madrytu, Amalia Heredia była członkiem-założycielem Królewskiego Hiszpańskiego Towarzystwa Historii Naturalnej i członkiem Zakonu Szlachetnych Dam Marii Luizy, orderu utworzonego przez Karola IV w 1792 r. w celu wyróżnienia szlachcianek, które wyróżniały się swoimi usługami lub cechami.
